Η Συρία και η ανατολική Μεσόγειος είναι πολύ κοντά μας και δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους!

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και πιο συγκεκριμένα στη Συρία, δεν ξεκίνησαν ξαφνικά. Είναι μια ιστορία που άρχισε να ξεδιπλώνεται από το 2011, όταν οι  ΗΠΑ θέλησαν  να συνεχίσουν τον «εκδημοκρατισμό» και αυτής της χώρας, όπως έκαναν και για άλλες χώρες με τις διάφορες έγχρωμες επαναστάσεις που δημιούργησαν, για  να «απαλλάξουν»  και τη Συρία  από το αυταρχικό καθεστώς του Άσαντ, όπως ακριβώς απάλλαξαν και άλλες χώρες(Ιράκ, Λιβύη, Ουκρανία, Αφγανιστάν και πάει λέγοντας).

Το γεγονός  ότι οι ΗΠΑ ανέλαβαν αυτήν την υποχρέωση έναντι των διαφόρων αυτών κρατών από μόνες τους, χωρίς να τους το ζητήσουν οι λαοί και χωρίς να υπάρχει καμιά απόφαση του ΟΗΕ ή άλλου θεσμοθετημένου παγκόσμιου οργάνου, λίγη σημασία έχει, όταν το Διεθνές Δίκαιο αντικαθίσταται από το δίκαιο της ισχύος και μάλιστα αυτής των όπλων.

Η συνέχεια όμως, στην περίπτωση της Συρίας, δεν ήταν η πεπατημένη οδός για τις ΗΠΑ, αφού τα σχέδια τα χάλασε η άλλη μεγάλη δύναμης η Ρωσία, που έχοντας τα δικά της συμφέροντα στην περιοχή (Ναυτική βάση), δεν άφησε τη Συρία στο έλεος των ΗΠΑ και ανταποκρίθηκε άμεσα στο κάλεσμα για βοήθεια που εξέπεμψε ο Άσαντ. Έτσι η κατάσταση άρχισε να περιπλέκεται.

Και δεν ήταν μόνο αυτό, στη Συρία έσπευσαν να εμπλακούν  την ίδια εποχή,  εκτός από τις υπερδυνάμεις των ΗΠΑ και της Ρωσίας και οι περιφερειακές δυνάμεις, όπως είναι η Τουρκία, το Ιράν, το Ισραήλ, η Σ. Αραβία. Και το νέο στην περίπτωση του πολέμου στη Συρία με όλες αυτές τις δυνάμεις είναι,  ότι όλες μαζί άρχισαν να πολεμούν δια αντιπροσώπων.

Βέβαια τα πρώτα χρόνια του πολέμου αυτού, ήταν πολύ δύσκολο να αντιληφθεί κανείς  ποιος πολεμούσε με ποιον, αλλά  το πιο σημαντικό ήταν ποιοι ήταν αυτοί που εξόπλιζαν τους λεγόμενους αντιπροσώπους;

Στην αρχή και στα πρώτα στάδια του πολέμου,  εμφανίστηκε εκεί το Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ ), που δημιουργήθηκε από διάφορες ομάδες πολεμάρχων και  τότε εμβρόντητος όλος ο κόσμος παρακολούθησε  μιαν απέραντη σφαγή. Αυτές οι ομάδες των πολεμάρχων υποστηρίχθηκαν και εξοπλίστηκαν με διάφορους τρόπους και άγνωστο από ποιες πηγές, για να δημιουργήσουν μια εντελώς νέα κατάσταση στην περιοχή, που έβαζε σαν πρωταρχικό σκοπό την πτώση του αυταρχικού καθεστώτος του Άσαντ! Οι σφαγείς δηλαδή βάλθηκαν να αντικαταστήσουν τον δικτάτορα!!

Από την άλλη μεριά οι Δυτικοί, που είχαν συμμαχήσει με το ΙΚ, κατάλαβαν ότι δεν είναι αρκετή η συμμαχία αυτή, όταν  το καθεστώς της Συρίας με τη βοήθεια της Ρωσίας και της Τεχεράνης που έπαιξαν  καθοριστικό ρόλο, μπόρεσαν να αναχαιτίσουν  την επέκταση των Ισλαμιστών και να επιφέρουν την τελική συντριβή τους. Και  έτσι αποφάσισαν τελικά οι Δυτικοί να εμφανιστούν  με σάρκα και οστά και να αποκαλύψουν το ρόλο τους και τις πραγματικές τους προθέσεις.

Οι ΗΠΑ μετά την αποτυχία των ακραίων ισλαμιστών, επένδυσαν την επιτυχία του σχεδίου τους  για την ανατροπή του καθεστώτος στη Συρία στο κουρδικό στοιχείο. Τότε άρχισαν και τα προβλήματα και η ρήξη στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Η Τουρκία δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να ανεχθεί τη δημιουργία κουρδικού κράτους στα νότια σύνορά της, αφού γνώριζε ότι το επόμενο βήμα θα ήταν η επέκταση και η συνένωση αυτού  του κράτους με τα 20 εκατομμύρια Κούρδων πολιτών της.

Έτσι και αφού προηγουμένως αποκατέστησε τις σχέσεις της με τη Ρωσία, απειλώντας την ενότητα του ΝΑΤΟ, αγνόησε τις αμερικανικές επιδιώξεις στη Συρία και εισέβαλε στην Αφρίν, προφανώς με τις ευλογίες της Ρωσίας και αφού η Ουάσιγκτον αναγκάστηκε να υποχωρήσει, αφήνοντας τους Κούρδους «ξεκρέμαστους» για να μην αναγκαστεί να έρθει σε σύγκρουση με τη Μόσχα.

Είναι προφανές μετά τις εξελίξεις αυτές ότι οι ΗΠΑ φάνηκαν αποδυναμωμένες και ο πρόεδρος Τραμπ αποφάσισε και ανακοίνωσε ότι αποσύρει τις δυνάμεις των ΗΠΑ από την περιοχή , ενώ  ζήτησε από τις άλλες ενδιαφερόμενες Δυτικές δυνάμεις να αναλάβουν  τη συνέχιση της αποστολής τους  στη Συρία.

Η απόφαση αυτή δεν άρεσε ούτε στον σκληρό πυρήνα των ΗΠΑ ούτε στο Ισραήλ, που ανέλαβε πρωτοβουλία σύντομου βομβαρδισμού περιοχών που ελέγχουν οι δυνάμεις του Άσαντ. Ταυτόχρονα στην περιοχή Ντούμα που οι ισλαμιστές είχαν μικρή αντίσταση και η περιοχή ετοιμαζόταν νε πέσει στις καθεστωτικές δυνάμεις της Συρίας, ξαφνικά ρίχτηκαν χημικά που προκάλεσαν απώλειες στον άμαχο πληθυσμό και κυρίως σε παιδιά.

Τα γνωστά από παλιά σκηνικά των φωτογραφιών και τωνvideo΄s από τη ρίψη των χημικών, έκαναν  και πάλι τον γύρο του κόσμου και για το λόγο αυτό πρόεδρος των ΗΠΑ Ντ. Τράμπ, ανέστειλε την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων και αποφάσισε μαζί με τους δυτικούς συμμάχους, Βρετανία, και  Γαλλία,  να τιμωρήσουν τον κακό Άσαντ για τη ρίψη χημικών, χωρίς όμως να αφήσουν να  υλοποιηθεί προηγουμένως η απόφαση του ΟΗΕ , για έλεγχο των καταγγελιών και να καταδειχθεί ποιοι ήταν οι υπεύθυνου της ρίψης των χημικών.

Προς το παρόν  απειλήθηκε η παγκόσμια ειρήνη με τις εκατέρωθεν απειλές ΗΠΑ- Ρωσίας σε επίπεδο προέδρων , που τελικά αποφεύχθηκε αφού οι στοχευμένοι με ακρίβεια «βομβαρδισμοί γοήτρου» των Δυτικών στα περίχωρα της Δαμασκού, στόχευσαν «αέρα κοπανιστό», δηλαδή Συριακές εγκαταστάσεις έρημες και μακριά από τις οργανωμένες ρωσικές θέσεις.

Η κλιμάκωση στην περιοχή της Συρίας, που θα ενέπλεκε σε ενδεχόμενο πόλεμο τις υπερδυνάμεις,  προς το παρόν απομακρύνθηκε, αν και όλα τα δεδομένα οδηγούν σ αντίθετα συμπεράσματα που ίσως τα δούμε να εμφανίζονται πολύ σύντομα και πάλι. Ασφαλείς προβλέψεις και εκτιμήσεις όμως είναι πολύ δύσκολο να γίνουν, ακόμη και από τους πλέον έγκυρους αναλυτές, σε ένα περιβάλλον τόσο ρευστό που οι συμμαχίες αλλάζουν πολύ εύκολα, το Διεθνές Δίκαιο δεν υπάρχει και  η διαδικασία αλλαγής των συνόρων γίνεται εκ των πραγμάτων με την επιβολή της ισχύος των ισχυρών.

Η Ελλάδα, στο περιβάλλον αυτό  που είναι πάρα πολύ κοντά της, μόλις 3258 χλμ ή 2024 μίλια απέχει η Συρία και στις εξελισσόμενες ταχέως καταστάσεις στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, είναι καιρός να αντιληφθεί ότι πρέπει να παύσει να βλέπει τα γεγονότα με το  μάτι του 20ου αιώνα. Το πολιτικό προσωπικό να αντιληφθεί ότι το παγκόσμιο σύστημα είναι σε αναστάτωση και ασυμμετρία, να παύσει να ακολουθεί τυφλά δόγματα που δεν ισχύουν, ως αυτό του «Ανήκομεν εις την Δύση» και να προσπαθήσει να μην ανοίγει θέματα που άλλοι της επιβάλλουν, όπως πχ το θέμα των Σκοπίων.

Ειδικά δε στο θέμα της κλιμάκωσης της αμερικανοτουρκικής αντιπαράθεσης στη Συρία, που ουδόλως εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα, οι υπεύθυνοι των αποφάσεων να έχουν τα μάτια τους ανοικτά, να ακούν τις φωνές του ελληνικού λαού και κυρίως να μην μπουν στον πειρασμό να παίξουν με την Τουρκία, παιχνίδι ακόμη και πολεμικό που  θα της το έχουν επιβάλει σκόπιμα  άλλοι……..

Ο Δημήτρης Κυπριώτης είναι στρατηγός ε.α. και Γενικός Γραμματέας του Ε.ΠΑ.Μ.

Πηγή: https://epamhellas.gr/, http://dimtris-kypriotis.blogspot.gr/