Ιδιώνυμο αδίκημα η διαμαρτυρία για τους πλειστηριασμούς (τροπολογία της 21-12-2017 στο ν. 4509/2017)

Της Ευαγγελίας Χαραλάμπους

Τα πρώτα σημάδια ότι η κοινωνία μας αρχίζει να συνέρχεται από το σοκ της άμετρης οικονομικής βίας, που ασκείται πάνω της από τους «κυβερνώντες» και τους ευρωπαίους «δανειστές» τα τελευταία 8 χρόνια στο όνομα μάλιστα ενός παράνομου -και εν πολλοίς αχρεώστητου- «εθνικού» χρέους που δεν ξεπληρώνεται όσοι αιώνες κι αν περάσουν, φάνηκαν στους πλειστηριασμούς, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο.

Οι Έλληνες πολίτες επιτέλους συνειδητοποίησαν ότι κανείς από τους δοσίλογους «κυβερνώντες» και τους Ευρωπαίους δυνάστες μας δεν θέλει «το καλό μας», ούτε επιδιώκουν να «φτιάξουν» τη χώρα μας με τα ξενόφερτα «μνημόνια» που ασμένως ψηφίζουν 220 και πλέον βουλευτές κάθε φορά, αλλά ότι απλά θέλουν το «οικόπεδο» που λέγεται Ελλάδα.

Συνειδητοποίησαν επίσης ότι :

Με εισαγόμενους νόμους, επαίσχυντους και αντίθετους στο Σύνταγμα, τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς κανόνες δικαίου, οι ξένοι δυνάστες άρπαξαν την δημόσια ακίνητη περιουσία και επιχειρούν να μας δουλοποιήσουν.

Κούρσεψαν και άδειασαν τα δημόσια και τα ασφαλιστικά ταμεία, αφήνοντας τους πολίτες χωρίς κοινωνικές υπηρεσίες, χωρίς μισθούς, χωρίς συντάξεις.

Οι δοσίλογοι «κυβερνώντες», εντελώς παράνομα, παρέδοσαν ακόμη και τα έσοδα του Κράτους σε ιδιωτική «ανεξάρτητη αρχή» (ΑΑΔΕ), που είναι πράγματι ανεξάρτητη από τους έλληνες αφού διοικείται από ξένους που αποθησαυρίζουν τα κλεμμένα με φορολογική αφαίμαξη χρήματα του ελληνικού λαού σε γερμανική τράπεζα, χωρίς καν να στέργουν σε έγκριση της δαπάνης «αποζημίωσης» των 5.000 € στους δύστυχους κατοίκους της Μάνδρας, που ξεχειμωνιάζουν μέσα στο κρύο και στα λασπόνερα κλαίγοντας τους δολοφονημένους νεκρούς τους.

Οι κυβερνώντες» βραβεύονται στο εξωτερικό από τους Ευρωπαίους συνεταίρους τους γιατί -οι καημένοι- έχουν το «κουράγιο» να στύβουν τους Έλληνες πολίτες μέχρις ασφυξίας ή και θανάτου μέχρι να τους αφαιρέσουν ότι «λίπος» τους έχει απομείνει.

Μετά την αρπαγή της δημόσιας ακίνητης περιουσίας έρχεται η ώρα να τους αρπάξουν το σπίτι, το εξοχικό, το οικόπεδο, το πατρογονικό στο χωριό και το χωράφι τους.

Και εκεί που από το 2014, κάθε Τετάρτη μεσημέρι, στα Ειρηνοδικεία όλης της χώρας συγκεντρωνόταν μικρό πλήθος ατόμων, που αρχικά εκφραζόταν -πολιτικά- κυρίως από το πρωτοπόρο Ε.ΠΑ.Μ., για να διαδηλώσει ειρηνικά την αντίθεσή του στην ληστρική αρπαγή της ιδιωτικής περιουσίας, σιγά-σιγά το κίνημα αυτό γιγαντώθηκε.

Μετά την ανεπιτυχή άσκηση βίαιης καταστολής από τα ΜΑΤ σε βάρος των διαμαρτυρόμενων πολιτών ΜΕΣΑ στα Ειρηνοδικεία, η δοσίλογη «κυβέρνηση» πέταξε τη μάσκα της «φιλελεύθερης δημοκρατικής πολιτείας», και χωρίς προσχήματα αποκάλυψε ότι πράγματι δεν έχουμε μια ελεύθερη, δημοκρατική και ευνομούμενη χώρα, ούτε κάν είμαστε αποικία των ξένων δυναστών μας όπως ίσως κάποιοι νόμιζαν, αλλά ότι απλά είμαστε πολίτες μιας ΧΩΡΑΣ που τελεί ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ ξένων δυνάμεων, όπου πρέπει να ζούν ΣΚΛΑΒΟΙ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και φυσικά ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ.

Ήρθε η ώρα λοιπόν να παραδώσουμε εμείς οι σκλαβωμένοι Έλληνες -εκτός της δημόσιας περιουσίας, που ήδη έχει παραδοθεί για 99 χρόνια και ουσιαστικά για πάντα, ΚΑΙ την ιδιωτική περιουσία μας, με χρέη που δημιουργήθηκαν λόγω της υπερφορολόγησης των Ελλήνων πολιτών από την εφορία, της υπερχρέωσής τους από τα ασφαλιστικά ταμεία, λόγω της αεργίας των ελευθεροεπαγγεματιών, των «λουκέτων» των επιχειρήσεων, της ανεργίας των μισθωτών, των μειώσεων μισθών και συντάξεων.

Αυτή την ιδιωτική περιουσία σκοπεύουν τώρα να  αρπάξουν οι δυνάστες μας μέσα από τα χέρια μας για λογαριασμό των τραπεζών και των ξένων “funds”, με εργαλείο τους αναγκαστικούς πλειστηριασμούς -φυσικούς και ηλεκτρονικούς- και με συνεργούς δικηγόρους, δικαστικούς επιμελητές και κυρίως συμβολαιογράφους, οι οποίοι θα δρομολογούν και θα υλοποιούν τους πλειστηριασμούς, πλουτίζοντας από το αίμα των συμπολιτών τους, όπως οι μαυραγορίτες στην (πρώτη) Κατοχή.

Για την καταστολή αυτού του διογκούμενου κινήματος διαμαρτυρίας, οι «κυβερνώντες» εισάγουν με το άρθρο 61 του Ν. 4509/21-12-2017 ειδικό («ιδιώνυμο») αδίκημα σχετικό με τους πλειστηριασμούς, τροποποιώντας τις διατάξεις των άρθρων 314 (για το αδίκημα της σωματικής βλάβης από αμέλεια) και 334 (για το αδίκημα της διατάραξης οικιακής ειρήνης) του Ποινικού Κώδικα (ΠΚ).

Με το άρθρο 314 παρ. 2 ΠΚ προβλέπεται ότι αν ο υπάληλος πλειστηριασμού (συμβολαιογράφος) υποστεί απλή σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του κατά τη διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης και  η πράξη τελέστηκε με αφορμή τον πλειστηριασμό, ο υπαίτιος θα διώκεται ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΩΣ, δηλαδή από την αστυνομία, χωρίς να χρειάζεται ο παθών να υποβάλλει έγκληση εναντίον του. Οι ποινές κυμαίνονται με φυλάκιση έως 6 μήνες ή πρόστιμο 3.000 € για σωματική βλάβη όλως ελαφρά και έως τρία (3) έτη για σοβαρότερη σωματική βλάβη.

Επίσης, με το άρθρο 334 παρ. 3 ΠΚ προβλέπεται ότι διώκεται αυτεπαγγέλτως όποιος εισέρχεται παράνομα σε χώρο που χρησιμοποιείται από υπάλληλο πλειστηριασμού κατά τη διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης ή παραμένει στους χώρους αυτούς παρά τη θέληση του υπαλλήλου του πλειστηριασμού και «προκαλεί έτσι διακοπή ή διατάραξη της ομαλής διεξαγωγής του πλειστηριασμού», τιμωρούμενος με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών.

Στο ίδιο παραπάνω άρθρο προβλέπεται επιπλέον ακόμη και ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΗ ΔΙΩΞΗ όχι για διαπραχθέν αδίκημα αλλά ΓΙΑ ΠΙΘΑΝΟΛΟΓΟΥΜΕΝΗ ΠΡΟΘΕΣΗ διάπραξης αδικήματος, αφού πλέον θα διώκεται ΚΑΙ όποιος «παράνομα εισέρχεται ή παραμένει σε χώρους ΠΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να γίνουν πλειστηριασμοί» ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΕΙ (!!!!), τιμωρούμενος με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών (3) μηνών.

Είναι προφανές μάλιστα από τις διατάξεις αυτές ότι ως «χώρος» νοείται οποιοσδήποτε χώρος χρησιμοποιείται από συμβολαιογράφο για τη διεξαγωγή πλειστηριασμού, είτε αυτός ο χώρος είναι το Ειρηνοδικείο, είτε είναι τα γραφεία δικηγορικής εταιρείας ή της τράπεζας ή όποιος άλλος.

Θα αναρωτηθεί ποια η ανάγκη θέσπισης ειδικής νομοθετικής ρύθμισης για την προστασία των συμβολαιογράφων στους πλειστηριασμούς, όταν οι διατάξεις αυτές υπήρχαν και κάλυπταν γενικά και αυτές τις περιπτώσεις, πολύ περισσότερο όταν οι ίδιοι οι βουλευτές της «κυβέρνησης» επέμεναν πως δεν χρειάζονταν γιατί «υπήρχε κίνδυνος να ηρωποιηθούν οι διαδηλωτές».

Είναι φανερό πως πρόθεσή τους δεν ήταν η ανάγκη, όπως ψευδώς ισχυρίζονται, να «θωρακίσουν» νομοθετικά την ντροπιαστική για το επάγγελμά τους μειοψηφία των συμβολαιογράφων που κινούν συνήθως τους πλειστηριασμούς (και για το προσωπικό συμφέρον τους πολλές φορές), τα γνωστά «κοράκια».

Ψευδεπίγραφη είναι και η επικαλούμενη με την «αιτιολογική έκθεση» του νόμου αυτού «εξυπηρέτηση υπέρτερου δημοσιονομικού και δημοσίου συμφέροντος», το οποίο, κατά τον εισηγητή, ταυτίζεται «με την ενίσχυση της ρευστότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος και αποφυγής ανάγκης νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών».

Κατ΄ αρχήν, για το λόγο ότι η λειτουργία των τραπεζών δεν εξυπηρετεί οποιοδήποτε δημοσιονομικό ή δημόσιο συμφέρον, παρά μόνον τα συμφέροντα των μετόχων τους.

Κατά δεύτερον, για το λόγο ότι οι τράπεζες «χαρίζουν» τα μη εξυπηρετούμενα («κόκκινα») δάνεια των πολιτών αντί ευτελέστατου τιμήματος, που κυμαίνεται από από 1% έως και 10% το πολύ, ΜΟΝΟΝ σε αλλοδαπά funds, ΧΩΡΙΣ να επιτρέπουν στους Έλληνες πολίτες το ίδιο δικαίωμα.

Τέλος, γιατί οι τράπεζες έχουν ήδη ανακεφαλαιοποιηθεί 3 φορές τα τελευταία χρόνια, με ποσά άνω των 60 δισεκατομμυρίων συνολικά, χωρίς ποτέ να λογοδοτήσουν στους Έλληνες πολίτες τι ΑΚΡΙΒΩΣ έκαναν αυτά τα χρήματα και ποιο ΑΚΡΙΒΩΣ ήταν το όφελος που τους εξασφάλισαν αυτές.

Στην πραγματικότητα, και πέρα από αυτούς τους ανούσιους πομφόλυγες, η διάταξη αυτή αυτή τέθηκε από τους «κυβερνώντες» κυρίως με σκοπό :

1) Να καταργήσουν ουσιαστικά την δημοσιότητα στους πλειστηριασμούς, όπου ο εκάστοτε θιγόμενος ιδιοκτήτης του ακινήτου που εκπλειστηριάζεται, καθώς και όποιοι άλλοι πολίτες βούλονται, παρίστανται και δύνανται να ασκούν έλεγχο της νομιμότητας και της διαφάνειας της διαδικασίας εκπλειστηρίασης ώστε να μην βλάπτονται τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα μέσω παράνομης υφαρπαγής περιουσιών που θα έχουν ως αποτέλεσμα την φτωχοποίηση των πολιτών και το ξεριζωμό από τη γή που τους ανήκει. Με τον αυταρχικό αυτό τρόπο πρέπει να ξεχάσουν οι έλληνες πολίτες το λόγο για τον οποίο θεσπίστηκε να γίνεται η διεξαγωγή των πλειστηριασμών σε δικαστικούς χώρους, υπό την εγγύηση δηλαδή του Κράτους για τη νομιμότητά τους, και με την επίβλεψη των συμβολαιογράφων, στους οποίους έχει ανατεθεί εκ του νόμου, προσωρινά, η άσκηση δημόσιας υπηρεσίας, υποκειμένων στις υποχρεώσεις που συνεπάγεται αυτή η υπηρεσία, κατ΄άρθ. 13α του ΠΚ.

2) Να καταστήσουν σαφές ότι δεν υπάρχουν δικαιώματα κατοχυρωμένα από το σύνταγμα, τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς κανόνες δικαίου υπέρ του Έλληνα πολίτη. Ότι ο λαός δεν θα μπορεί να επιβάλλει την αντίθεσή του στο παράνομο ξεπούλημα της περιουσίας του, ασκώντας  δικαιώματα λαϊκής κυριαρχίας όταν διαπιστώνει παραβίαση των δικαιωμάτων του. Ότι τελικά υπάρχει μόνον η  τραπεζική κυριαρχία στην οποία και μόνο δίνουν λόγο οι «κυβερνώντες».

3) Να ποινικοποιήσουν την άσκηση των συνταγματικά κατοχυρωμένων  ατομικών δικαιωμάτων, δηλ. της προστασίας της ιδιοκτησίας και της ατομικής κατοικίας, του άσυλου της κατοικίας, της ελευθερίας από τη δουλεία, της ελευθερίας στον γραπτό και προφορικό λόγο ιδίως σε σχέση με καλέσματα λαϊκής συμμετοχής σε συναθροίσεις διαμαρτυρίας στους τόπους των πλειστηριασμών, το δικαίωμα στην ειρηνική διαμαρτυρία είτε αυτό ασκείται από μεμονωμένους πολίτες είτε ασκείται από πολιτικά κόμματα ή ακόμη και από συλλογικούς φορείς (επαγγελματικά σωματεία, κ.ά.), ανεξαρτήτως αν αυτά τα δικαιώματα ασκούνται σε δημόσιους ή και ιδιωτικούς χώρους, αφού πρόκειται για χώρους προεπιλεγμένους να εξυπηρετούν τη διεξαγωγή εκποίησης από τον δανειστή περιουσίας οφειλέτη με όρους δημοσιότητας.

4) Να απειλήσουν και τρομοκρατήσουν τους διαμαρτυρόμενους πολίτες με δικαστικές ποινές, αξίας χιλιάδων ευρώ ή και να φυλακίσουν όσους δεν θα μπορούν να τις πληρώσουν.

5) Να απειλήσουν έμμεσα με απόλυση τους δημοσίους υπαλλήλους που τυχόν θα συμμετέχουν στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, αφού από το 2010, με το Α΄ Μνημόνιο, οι «κυβερνώντες» έχουν εισάγει ειδική διάταξη σύμφωνα με την οποία ο διωκόμενος ποινικά και πειθαρχικά υπάλληλος κατατάσσεται σε ειδικό κατάλογο «διαθεσίμων» και προηγείται της απόλυσης από όλους τους άλλους δημοσίους υπαλλήλους.

Τόνοι μελάνης έχουν χυθεί στην ερμηνεία ως παράνομων παρόμοιων «ιδιώνυμων» αδικημάτων κάθε φορά που επιχειρήθηκε να περιοριστεί η άσκηση των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων του πολίτη.

Κατ΄ επανάληψη έχουν αποφανθεί τα δικαστήρια  πως δεν είναι θεμιτή η επ΄ αόριστον απαγόρευση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, καθώς και ότι αντίκειται στο Σύνταγμα η γενική προληπτική απαγόρευση των συναθροίσεων λόγω επικειμένου κινδύνου της δημοσίας τάξεως.

Ακόμη και η Διεθνής Αμνηστία του ΟΗΕ δήλωσε την έντονη αντίθεσή της στην παραπάνω «ιδιώνυμη (ν)τροπολογία» επισημαίνοντας ότι :

«Η γενικευμένη ποινικοποίηση εισόδου διαδηλωτών σε αίθουσες πλειστηριασμών θα μπορούσε να οδηγήσει σε ποινικοποίηση των ειρηνικών διαδηλωτών και δεν συμβαδίζει με το διεθνές δίκαιο», και ότι

«Οι προβλεπόμενες ποινές και ειδικά εφόσον επιβάλλονται σε ειρηνικούς διαδηλωτές είναι δυσανάλογες και άρα επίσης ασύμβατες με το διεθνές δίκαιο».

Έτσι, με μια και μόνη νομοθετική ρύθμιση οι «κυβερνώντες» φέρνουν στη μνήμη μας μαύρες σελίδες της πρόσφατης ιστορίας της πατρίδας μας. Συγκεκριμένα :

Το «ιδιώνυμο» του Ν. 4229/24-7-1929 της κυβέρνησης Ελευθερίου Βενιζέλου, με τον οποίο ποινικοποιήθηκε κάθε ιδεολογία αντίθετη στο υπάρχον κοινωνικό σύστημα, η απεργία δεν αναγνωριζόταν ως μέσο προβολής πολιτικών αιτημάτων, η διαδήλωση θεωρείτο «διασάλευση της κοινωνικής γαλήνης», ο συνδικαλισμός μετατράπηκε σε ειδικό (ιδιώνυμο) ποινικό αδίκημα,

Το «ιδιώνυμο» του Α.Ν. 117/15-9-1936 της κυβέρνησης Ιωάννη Μεταξά, με τον οποίο εντατικοποιήθηκε ο έλεγχος των πολιτικών φρονημάτων και θεσπίστηκαν οι «δηλώσεις μετανοίας» των πολιτικά αντιφρονούντων προς την καθεστηκυία τάξη,

Το «ιδιώνυμο» του Α.Ν. 1075/10-2-1938 «περί μέτρων ασφαλείας του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των πολιτών», της ίδιας παραπάνω Κυβέρνησης, Ι.Μεταξά, για τον εγκλεισμό των αριστερών πολιτικών αντιπάλων της κεντρικής εξουσίας,

Το «ιδιώνυμο» του Α.Ν. 509/1947 της Κυβέρνησης Συνασπισμού, Δημητρίου Μαξίμου, που όρισε τα Στρατοδικεία αρμόδια για την εκδίκαση του αδικήματος ανατροπής του πολιτεύματος και προσηλυτισμού.

Κάθε ένας από αυτούς τους «ιδιώνυμους» νόμους, που ο επόμενος ήταν χειρότερος του προηγούμενου, είχε τον ίδιο στόχο : να φιμώσει τον λαό, να σταματήσει τις διαμαρτυρίες και τις κάθε είδους διεκδικήσεις του και να παύσει με «τις ταραχές του» (διαδηλώσεις, απεργίες κλπ) να αποτελεί «κίνδυνο» για την κρατούσα τάξη. Η «πάταξη» των «ιδεολογικών» αντιπάλων γινόταν με συλλήψεις, εκτοπισμούς, άσκηση βίας, εξευτελισμούς, θανάτους ανθρώπων κάθε ηλικίας.

Χρειάστηκε να περάσουν δεκαετίες μέχρι το 1975, που καταργήθηκε και το τελευταίο ιδιώνυμο.

Σήμερα η καθεστηκυία τάξη δεν κυνηγά αντιπάλους μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας, αλλά εκείνους που αντιτίθενται στα σχέδια εξανδραποδισμού και δουλοποίησης ενός ολόκληρου λαού, με τα ίδια αντιδημοκρατικά και αυταρχικά μέσα όπως και στο παρελθόν. Με ποινές, φυλακίσεις και άσκηση βίας.

Είναι λοιπόν καθήκον μας, ως ατόμων αλλά και ως πολιτών μιας συντεταγμένης πολιτείας, να αντισταθούμε στην σκλαβοποίησή μας.

Να ασκήσουμε τα δημοκρατικά δικαιώματά μας όπως αυτά υπαγορεύονται από το Σύνταγμα.

Να συναθροιζόμαστε στους χώρους των πλειστηριασμών και να διαδηλώνουμε μαζικά, ειρηνικά, σταθερά και επίμονα την αντίθεσή μας στο ξεπούλημα της ιδιωτικής περιουσίας.

Πρέπει να ξέρουν ότι τους βλέπουμε, ότι διαφωνούμε με όσα παράνομα γίνονται στους πλειστηριασμούς, ότι διεκδικούμε την ελευθερία και τη δημοκρατία, και ότι ως λαός θα ασκήσουμε την κυριαρχία μας για να απαλλαγούμε από την Κατοχή των ξένων δυναστών και των ντόπιων δοσιλόγων τους, τιμωρώντας τους σφετεριστές της λαϊκής κυριαρχίας μόλις αποκατασταθεί η έννομη τάξη.

Όπως ακριβώς μας υπαγορεύει το Σύνταγμα με το ακροτελεύτιο άρθρο 120.

Η Ευαγγελία Χαραλάμπους είναι Δικηγόρος και Μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ.

==========================================

Παρατίθενται αυτούσιες οι διατάξεις :

Ν. 4509/21-12-2017

«Άρθρο 61

Τροποποιήσεις άρθρων του Ποινικού Κώδικα

1. Η παράγραφος 2 του άρθρου 315 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Αν στην περίπτωση του άρθρου 308 ο παθών είναι δημόσιος υπάλληλος και η πράξη τελέστηκε κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας του ή για λόγους σχετικούς με την εκτέλεσή της ή υπάλληλος του πλειστηριασμού κατά τη διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης και η πράξη τελέστηκε με αφορμή τον πλειστηριασμό, η δίωξη ασκείται αυτεπαγγέλτως.».

2. Η παράγραφος 3 του άρθρου 334 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«3. Όποιος εισέρχεται παράνομα σε κατάστημα ή χώρο δημόσιας, δημοτικής ή κοινοτικής υπηρεσίας ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή επιχείρησης κοινής ωφέλειας ή σε χώρο που χρησιμοποιείται από υπάλληλο πλειστηριασμού κατά τη διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης ή παραμένει στους χώρους αυτούς παρά τη θέληση της υπηρεσίας ή του υπαλλήλου του πλειστηριασμού που τους χρησιμοποιεί, θέληση την οποία του δηλώνει ο νόμιμος εκπρόσωπος της υπηρεσίας ή ο υπάλληλός της ή ο υπάλληλος του πλειστηριασμού, και προκαλεί έτσι διακοπή ή διατάραξη της ομαλής διεξαγωγής της υπηρεσίας ή του πλειστηριασμού τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών. Με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών τιμωρείται όποιος παράνομα εισέρχεται ή παραμένει στους προαναφερόμενους χώρους ή καταστήματα κατά το χρόνο μη διεξαγωγής της υπηρεσίας ή του πλειστηριασμού με σκοπό την παρακώλυση αυτών.».

ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ 1975

Άρθρο 1

1. Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

======================================================

Άρθρο 2

1. Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.
2. Η Ελλάδα, ακολουθώντας τους γενικά αναγνωρισμένους κανόνες του διεθνούς δικαίου, επιδιώκει την εμπέδωση της ειρήνης, της δικαιοσύνης, καθώς και την ανάπτυξη των φιλικών σχέσεων μεταξύ των λαών και των κρατών.

======================================================

Άρθρο 11

1. Οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα.
2. Μόνο στις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις μπορεί να παρίσταται η αστυνομία. Οι υπαίθριες συναθροίσεις μπορούν να απαγορευτούν με αιτιολογημένη απόφαση της αστυνομικής αρχής, γενικά, αν εξαιτίας τους επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, σε ορισμένη δε περιοχή, αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής, όπως νόμος ορίζει.

======================================================

Άρθρο 14

1. Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του τύπου τους στοχασμούς του τηρώντας τους νόμους του Κράτους.
2. Ο τύπος είναι ελεύθερος. Η λογοκρισία και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύονται.
3. Η κατάσχεση εφημερίδων και άλλων εντύπων, είτε πριν από την κυκλοφορία είτε ύστερα από αυτή, απαγορεύεται.

Κατ` εξαίρεση επιτρέπεται η κατάσχεση, …….

======================================================

Άρθρο 17

1. Η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Κράτους, τα δικαιώματα όμως που απορρέουν από αυτή δεν μπορούν να ασκούνται σε βάρος του γενικού συμφέροντος.

**2. Κανένας δεν στερείται την ιδιοκτησία του, παρά μόνο για δημόσια ωφέλεια που έχει αποδειχθεί με τον προσήκοντα τρόπο, όταν και όπως ο νόμος ορίζει, ……..»

======================================================

**Άρθρο 22

1. Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού. ……..

Άρθρο 25

**1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκηση τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν. Οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας.

2. Η αναγνώριση και η προστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου από την Πολιτεία αποβλέπει στην πραγμάτωση της κοινωνικής προόδου μέσα σε ελευθερία και δικαιοσύνη.
3. Η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται.
4. Το Κράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης.

======================================================

Άρθρο 29

1. Έλληνες πολίτες που έχουν το εκλογικό δικαίωμα μπορούν ελεύθερα να ιδρύουν και να συμμετέχουν σε πολιτικά κόμματα, που η οργάνωση και η δράση τους οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. ……..

======================================================

Άρθρο 52

Η ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης, ως έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας, τελεί υπό την εγγύηση όλων των λειτουργών της Πολιτείας, που έχουν υποχρέωση να τη διασφαλίζουν σε κάθε περίπτωση. Νόμος ορίζει τις ποινικές κυρώσεις κατά των παραβατών της διάταξης αυτής.

======================================================

Ακροτελεύτια διάταξη

Άρθρο 120

1. …….…
2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
3. Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Πηγή: https://epamhellas.gr/