2017... λεύγες υπό τη θάλασσα

του Δημήτρη Μηλάκα

Ο ΜΥΘΙΚΟΣ «ΝΑΥΤΙΛΟΣ» του Ιουλίου Βερν διέθετε περισκόπιο, αναπνευστήρα και τον Κάπτεν Νέμο, που ήταν τύπος - τζιμάνι. Σε κάθε περίπτωση οι 20.000 λεύγες υπό τη θάλασσα ήταν μυθιστόρημα. Το ελληνικό μακροβούτι μέσα στο 2017 δεν είναι επιστημονική φαντασία -είναι δράμα...

ΜΕ ΑΣΦΥΞΙΑ ρευστότητας, με πίεση στα εθνικά, με ηττημένο φρόνημα, η κυβέρνηση και η ελληνική κοινωνία απλώς ελπίζουν. Ελπίζουν ότι το «καλό» σενάριο θα ευοδωθεί. Ποιο είναι το καλό σενάριο; Κλείσιμο της αξιολόγησης, κάτι λίγα ψίχουλα για το χρέος και κάποιες σταγόνες ρευστότητας με την ένταξη της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Κάτι σαν μυθι-στόρημα με happy end...

ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ζωή, ωστόσο, τα πράγματα δεν εξελίσσονται όσο βολικά το επιθυμούν οι....
συμπαθείς ήρωες. Οι εξελίξεις καθορίζονται από αυτούς που έχουν τη δύναμη να τις επιβάλουν. Στην προκειμένη ελληνική περίπτωση το ελληνικό πολιτικό σύστημα -κυβέρνηση και αντιπολίτευση, που θέλει να κυβερνήσει στη θέση της σημερινής κυβέρνησης αντικαθιστώντας τη στον ρόλο της μαριονέτας των δανειστών- βρίσκεται σε απόλυτη αδυναμία. Αποτέλεσμα της καταφανούς αδυναμίας είναι ότι η κυβέρνηση δίνει τα πάντα λαμβάνοντας υποσχέσεις...

ΚΑΠΩΣ έτσι η περιβόητη δεύτερη αξιολόγηση, η οποία υποτίθεται πως θα άνοιγε τον δρόμο για εκταμιεύσεις «νέων» δανεικών και για την ποσοτική χαλάρωση, τραβάει σε μάκρος. Το κλείσιμο αργεί όχι επειδή η κυβέρνηση διαπραγματεύεται στα μείζονα, αλλά διότι διαρκώς οι δανειστές προσθέτουν αιτήματα.

ΣΤΟΧΟΣ των δανειστών είναι να κρατήσουν την οικονομία της χώρας (και το πολιτικό σκηνικό) στη ζωή με «αναπνευστήρα». Δίνουν τόσον αέρα όσος χρειάζεται για να μην επέλθει το μοιραίο.

ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ έτσι η κυβέρνηση δίνει ακόμη περισσότερα, η «έτοιμη να κυβερνήσει» αντιπολίτευση πλειοδοτεί και η χώρα, η οικονομία και η κοινωνία ακινητοποιούνται προσπαθώντας να επιβιώσουν για ένα ακόμη σκληρό -το σκληρότερο- μνημονιακό έτος.

ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ, με την ψυχή στο στόμα και αφού οι δανειστές μας θα εξασφαλίσουν τα περισσότερα δυνατά από τη σημερινή κυβέρνηση, θα διευθετήσουν τις δικές τους εκκρεμότητες (εκλογές σε Γαλλία - Γερμανία), θα πάρουν τις αποφάσεις τους και θα είναι έτοιμοι να πετάξουν σαν στυμμένη λεμονόκουπα μία ακόμη κυβέρνηση, αν και όταν η κοινωνία την καταψηφίσει. Άλλωστε η επόμενη... δική τους κυβέρνηση δηλώνει ότι βρίσκεται εν αναμονή.

από το «ΠΟΝΤΙΚΙ»